Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Σφραγίδα από μέσα σου

‘’Πάει ο παλιός ο χρόνος ,
  ας γιορτάσουμε παιδιά…’’

Το πρώτο δίστιχο από το γνωστό σχολικό τραγούδι που αποχαιρετά τον παλιό χρόνο και καλοσωρίζει αυτόν που έρχεται, ειδικά για φέτος ταιριάζει γάντι!Όλος ο κόσμος γιορτάζει που φεύγει το τρισάθλιο 2012!Για να έρθει το ακόμα χειρότερο 2013….

Σίγουρα με το να αλλάξει αριθμητικά το έτος  δεν αλλάζει και τίποτα ουσιαστικό ,κυρίως στα κακώς κείμενα.Θα ξεφύγουμε για λίγες μέρες με τραπεζώματα, τσιμπούσια και πολύ αλκοόλ.Θα παραμυθιαστούμε λίγο με ευχές του στυλ ‘’όλα θα πάνε καλά’’ και μετά πάλι τα ίδια.Έτσι κι αλλιώς λίγοι είναι αυτοί που περιμένουν μια λογική λύση στην κρίση που μας μαστίζει και η οποία θα στηρίζεται σε μια σειρά από προσχεδιασμένες κινήσεις και με συγκεκριμένο χρονικά στόχο.

Οι περισσότεροι αν δεν έχουν ήδη αφεθεί στην(καλή ή κακή τους) μοίρα , κοιτάνε όλο και πιο συχνά προς τα πάνω, ψάχνοντας για…το φωτεινό αστέρι της Βηθλεέμ.Κάτι τέλος πάντων που θα μας οδηγήσει μακριά από τους γιαλαντζί μάγους της εγχώριας και της αλλοδαπής Τρόϊκα.Γιατί αυτοί ως τώρα μας πάνε αποδεδειγμένα στο στόμα του Ηρώδη!

Κλείνοντας το χρόνο είναι συνηθισμένο να κάνουμε έναν απολογισμό.Τί πήγε καλά,τί όχι και παράλληλα να κάνουμε έναν πρόχειρο σχεδιασμό, κάποιες σκέψεις για το νέο έτος.Τί περιμένουμε,τι προσδοκάμε και τι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο.Για τον εαυτό μας,για την οικογένειά μας,για τη δουλειά ή ότι άλλο ενδιαφέρει τον καθένα.Για την ομάδα απλά ελπίζουμε στη σωτηρία….!

Πάντως καταγράφοντας αυτές τις σκέψεις και δίνοντας υποσχέσεις στον εαυτό μας(που θα ξεχαστούν μέχρι του Αϊ-Γιαννιού!),πιστεύω ότι ο καθένας άσχετα με αυτά που του λένε οι άλλοι,ξέρει πολύ καλά αν πρέπει να είναι ευχαριστημένος με τη χρονιά του.Ξέρει τι πήγε καλά ,τι όχι και σίγουρα ακούει από μέσα του μια φωνή να του λέει:’’μεγάλε τα κατάφερες!’’ ή ‘’ φίλε τα σκάτωσες…’’.Αν αρχίσεις να ακούς περισσότερες φωνές,φταίει κάτι άλλο….Πάρε χάπια!

Ξέχωρα από την πλάκα τώρα και με βάση τη λογική που περιγράφω παραπάνω,μπορείς να καταλάβεις πού τοποθετείς τον εαυτό σου σαν προσπάθεια,σαν αποτέλεσμα ,σαν θετική ή αρνητική ψυχολογία αυτή την κολασμένη χρονιά της κρίσης.Υπάρχουν σίγουρα στιγμές που λες ‘’καλά που άντεξα’’ ή ’’δεν την παλεύω άλλο’’ ή πάλι βλέποντας κάποιον να ψάχνει στα σκουπίδια τρέμεις στην ιδέα και μόνο.Γιατί δυστυχώς αποδεικνύεται ότι είναι κάτι πέρα από τις δυνάμεις σου.Ακόμα και για αγχωτικούς,τελειομανείς ανθρώπους που θέλουν να τα έχουν όλα υπό τον έλεγχό τους(οι ψυχίατροι τους καταγράφουν ως προσωπικότητες τύπου Α) και είναι οι πρώτοι στατιστικά στα εμφράγματα…

 Όπως και να έχει ,όπως και να το βλέπει κανείς ,σημασία έχει αυτό που άκουσα μια φορά στο Λαζόπουλο και μου άρεσε πολύ.Μια ατάκα στο κλασσικό σκετσάκι που κάνει τον αραχτό Σαλονικιό με την φραπεδιά δίπλα στον Σταρόβα: ''…αυτό που σε λέω φιλλλαράκι,αν παίρνεις τη σφραγίδα από μέσα σου όλα καλά…''!

Βρες λοιπόν που έχεις πάρει τη ‘‘σφραγίδα από μέσα σου’’ και χτίσε πάνω σε αυτήν!Είναι το δυνατό σου σημείο,είναι αυτό που ξέρεις καλά.Και ίσως να είναι το φωτεινό σου αστέρι!

Καλές γιορτές φίλοι μου,να έχετε υγεία και δύναμη!  

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Κι όμως γυρίζει!

Δευτέρα.Με διαφορά η χειρότερη μέρα της εβδομάδας.Πολλές φορές μου φαίνεται ότι διαρκεί περισσότερο από 24 ώρες.Βάζω μέσα κι αυτές που ‘τρώει’ η σκέψη της (και μόνο) από το βράδυ της Κυριάκης.

Έτσι χθες ,άλλη μια τσαγακαροδευτέρα με τη ρουτίνα της και όλη τη μαυρίλα της που δυστυχώς πλέον κουβαλούν κι οι υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας.Τελειώνοντας τη δουλειά ανηφόρισα προς το Ολυμπιακό Στάδιο.Θα μου πει κάποιος ‘’μα καλά,είχες όρεξη να δεις το ΑΕΚ-Γιάννινα;’’ Ήταν και το κρύο που είχε αρχίσει να γίνεται τσουχτερό στην Καλογρέζα…

Η απάντηση είχε να κάνει με την ευκαιρία να συναντήσω έναν καλό φίλο που έχει επαγγελματική σχέση με το ποδόσφαιρο και παρακολουθώντας το ματς ήταν μια καλή ώρα να τα πούμε . Εκεί κατάλαβα για άλλη μια φορά πώς φτιάχνει η διάθεση του ανθρώπου με απλά πραγματάκια…Πώς μπορεί να γυρίσει από το μαύρο στο άσπρο,εύκολα.

Ο αγώνας άρχισε για την ΑΕΚ με τους καλύτερους οιωνούς.Γκολ στο πρώτο λεπτό που ζέστανε την ατμόσφαιρα για τους ηρωικούς 6 με 7 χιλιάδες φιλάθλους που βρέθηκαν στις εξέδρες.Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.Ο ΠΑΣ ισορρόπησε το παιχνίδι ,έδειξε να έχει αγωνιστικό πλάνο για να αντιδράσει και κατάφερε να ισοφαρίσει , βυθίζοντας τους Ενωσίτες σε μαύρες σκέψεις για άλλη μια φορά φέτος.Όταν χάθηκε και το πέναλτι από τον Γκερέϊρο ,οι περισσότεροι άρχισαν να σκέφτονται το οδυνηρό ματς της περασμένης αγωνιστικής εναντίον του Λεβαδειακού…Ίσως για πολλούς που ψάχνουν να βρουν στο γήπεδο λίγη από τη χαρά που τους στερεί η μίζερη καθημερινότητα, ήταν η αφορμή να ανάψουν άλλο ένα τσιγάρο.Εγώ άρχισα να βυθίζομαι και πάλι στις βαλτώδεις σκέψεις που ψάχνουν να βρουν τον τρόπο διαφυγής από την κρίση… ‘‘Κάποτε η ΑΕΚ μας έδινε και λίγη χαρά’’,σκέφτηκα …

Επειδή όμως η μπάλλα είναι απρόβλεπτη και οι πιτσιρικάδες του Δικεφάλου συνέχιζαν να παλεύουν ,μια στημένη φάση δέκα λεπτά πριν το τέλος έδωσε τη νίκη στην ομάδα του Λίνεν.Αναπάντεχα ίσως με βάση την εξέλιξη του αγώνα.Αμέσως επέστρεψε η αισιοδοξία στο γήπεδο και για μερικά δευτερόλεπτα ο κόσμος τραγουδούσε όπως παλιά ‘ΑΕΚ ολέ,ΑΕΚ ολέ,ολέ,ολέ!’.

Ένιωθες ότι όλοι είχαν να ανάγκη να ξεσπάσουν σε κάτι θετικό.Να ξεδώσουν για λίγο.Ήταν ωραίο αυτό που συνέβαινε.Πετάχτηκα από τη θέση μου.Μέρες είχα να νιώσω έστω και για λίγα λεπτά χαρά και αισιοδοξία. Κοίταξα γύρω μου και είδα πρόσωπα χαρούμενα.Σπάνιο στις μέρες μας.

‘Κι όμως γυρίζει’’,που λέει ο απολαυστικός Γιάννης Ζουγανέλης στο διαφημιστικό σποτάκι που υποδύεται τον Γαλιλαίο!Το καλύτερο τελείωμα μιας μουντής ,συνηθισμένης Δευτέρας…Δεν ζητάμε πολλά!