Iστορικές κιτρινόμαυρες στιγμές!

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που συναντάς ένα σημαντικό πρόσωπο ή είσαι παρών σε ένα ιστορικό γεγονός, χωρίς να το έχεις καταλάβει! Πολύ αργότερα και αφού έχει μεσολαβήσει κάποιο χρονικό διάστημα συνειδητοποιείς πόσο σημαντικό ήταν το γεγονός ή πόσο σπουδαίος αυτός που γνώρισες.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, μια Κυριακή μεσημέρι ξεκινήσαμε με τον πατέρα μου να πάμε στη Νέα Φιλαδέλφεια για έναν αγώνα ΑΕΚ-ΠΑΟΚ.  Ένας γείτονας, μας ζήτησε να πάρουμε αυτόν κι ένα φίλο του με το αυτοκίνητο. Κάθησα στο πίσω κάθισμα, μαζί με τον άγνωστο νεαρό που απλά χαιρέτησε ευγενικά και κάθησε ήσυχα  στη θέση του. Ένας  μυστηριώδης ξανθομάλλης τύπος, κάπως στον κόσμο του, που φορούσε μία ολοκίτρινη βαμβακερή φόρμα, χαρακτηριστική της εποχής, με μαύρες ρίγες στα πλάγια, τύπου adidas. Δεν φαινόταν, παρά την αθλητική του περιβολή, να έχει σχέση με τον αθλητισμό.

''Παύλο σε ποια Θύρα είμαστε;'', τον ρώτησε ο άλλος και μάθαμε το μικρό του όνομα. Προσπάθησα κι εγώ να του πιάσω κουβέντα - ''δύσκολο ματς σήμερα, έ;'' - στα λίγα λεπτά της διαδρομής Γαλάτσι - Φιλαδέλφεια. Μου χαμογέλασε  ευγενικά γνέφοντας ''ναι'', χωρίς άλλα λόγια. Φτάσαμε, μπήκαμε στο γήπεδο, δεν τον ξαναείδαμε και δεν μας απασχόλησε ποτέ ξανά.Πολλά χρόνια αργότερα κατάλαβα ότι λίγο πριν το κύκνειο άσμα του, είχα βρεθεί δίπλα στον Τζιμ Μόρισον της Ελλάδας, στο Μπάμπη το Φλου, στον Παύλο Σιδηρόπουλο!

Την περαμένη Κυριακή όμως το βράδυ, στις 24 Σεπτεμβρίου 2017 στο ΟΑΚΑ, τη στιγμή που η μπάλλα προσγειωνόταν από το απίστευτο χτύπημα φάουλ του παρεξηγημένου Λάζαρου  στο αριστερό παραθυράκι του ακινητοποιημένου Καπίνο, κατάλαβα αμέσως ότι ζούμε κάτι ιστορικό! Το 0-2 που έγινε 2-2 δεν έφτανε σε κανέναν στο γήπεδο εκείνη τη στιγμή! Όλοι ήθελαν και ένιωθαν ότι η ΑΕΚ θα βάλει και 3^ο γκολ. Όπως και έγινε! Κάτι το ανεξήγητο! Κάτι το ανεπανάληπτο! Κάτι που αν το έχεις ζήσει, είσαι απλά τυχερός!

Ο 11χρονος γιος μου χοροπηδούσε δίπλα στο πάνω διάζωμα του ΟΑΚΑ, κραυγάζοντας ''Μόνο ΑΕΚ'' και δεν πίστευε στα μάτια του! Είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα διηγείται κι αυτός στα δικά του παιδιά ότι ήταν ''μέσα'' σε αυτό το φοβερό ματς,σε αυτή τη μεγάλη ανατροπή, όπως εγώ του διηγούμαι για το 6-1 επί της Πόρτο  ή το 6-1 επί του Ολυμπιακού στα τέλη της δεκαετίας του ’70, για τις μάχες με τη Ρεάλ αργότερα και για τόσα άλλα ματς που παρακολουθήσαμε από τη Σκεπαστή και  τις άλλες γωνιές της Φιλαδέλφειας! Ιστορίες που συνθέτουν το DNA μιας ομάδας, που την χαρακτηρίζουν και σε κάνουν να νιώθεις ότι την αγαπάς περισσότερο!

Γράφτηκε ιστορία λοιπόν χθες βράδυ στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, από την ορμή και το πάθος των παικτών του Μανόλο Χιμένεθ, που έκανε τον κόσμο να πιστέψει ότι η ΑΕΚ μπορεί μετά από 22 χρόνια να πάρει και πάλι το πρωτάθλημα! Είναι φυσικά πολύ νωρίς για πανηγύρια και μεγάλες κουβέντες. Αν όμως κάτι τέτοιο γίνει πραγματικότητα, αυτός ο αγώνας θα είναι κάτι σαν  ''η νίκη-ανατροπή που μας έκανε να πιστέψουμε ότι μπορούμε''!

Ο κόσμος έφυγε ευτυχισμένος από το γήπεδο.Αυτό είναι που ζητάει, για να ξεσκάσει λίγο από τη μίζερη καθημερινότητά του. Αυτό είναι που προσφέρει ο αθλητισμός. Αυτό είναι που χάρισε χθες η ΑΕΚ στους οπαδούς της και τους έκανε να χαμογελούν, να πανηγυρίζουν και να τραγουδούν αυθόρμητα!

Μόνο ΑΕΚ!

Ντέμη μόνο εσύ!

«Όλες οι ομάδες ανήκουν στα μικρά παιδιά που φοράνε μια μπλούζα με το σήμα τους και την ιδρώνουν παίζοντας ευτυχισμένα και χαμογελαστά με τους φίλους τους»!*

Με αυτή τη φράση κλείνει ο Ντέμης Νικολαΐδης τη χθεσινή του τοποθέτηση στο Facebook, σχετικά με τα στραβά και άσχημα του ποδοσφαίρου μας, που όλοι τα βλέπουν αλλά κανείς δεν τα κατονομάζει ή ακόμη χειρότερα τα ανασκευάζει κατά πως είναι το συμφέρον του….

Ο Ντέμης πάντα αντισυμβατικός, πάντα εκτός συστήματος, ποτέ δεν δίστασε να εκφράσει τις σκέψεις του και να πει τα πράγματα με τ΄όνομά τους! Σπάνια βγαίνει ένας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής του βεληνεκούς του Νικολαΐδη να καταγγείλει την ανυπαρξία και την υποκρισία των παραγόντων που διαφεντεύουν τις τύχες του ποδοσφαίρου μας, προσπαθώντας να ταρακουνήσει το σάπιο οικοδόμημα που έχουν ονομάσει ''Superleague''.

Τί μας είπε λοιπόν ο Ντέμης (ολόκληρο το κείμενο εδώ);

Αναφέρθηκε στα τραγικά γεγονότα του τελικού στο Βόλο, όπου ο ΠΑΟΚ έδινε συγχαρητήρια για την ''άψογη διοργάνωση'', η ΕΠΟ πανηγύριζε ότι όλα πήγαν τέλεια(!) και την επομένη μέρα ο Ιβάν Σαββίδης σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας, διαμαρτυρόταν για την αγριότητα των επεισοδίων με τον καρεκλοπόλεμο στου Ρέντη, στον τελικό του Βόλλεϋ, μεταξύ Ολυμπιακού  και ΠΑΟΚ!

Εξέφρασε την απορία του για το γεγονός ότι κανείς δεν ενοχλήθηκε ιδιαίτερα με το χάος που επικράτησε στο Πανθεσσαλικό, παρότι ανάγκασε 2000 φιλάθλους να σηκωθούν να φύγουν πριν τη σέντρα! Δεν παρέλειψε να καυτηριάσει τη στάση της ΠΑΕ ΑΕΚ που ασχολήθηκε απλά με το οφσάϊντ γκολ…

Στη συνέχεια έβαλε στο στόχαστρο την υποκριτική στάση του Ολυμπιακού απέναντι στους εξυγιαντές, που αποφεύγει επιμελώς να κάνει την αυτοκριτική του για την κατάσταση που έχει δημιουργήσει χρόνια τώρα συντηρώντας καταστάσεις ''παράγκας'' και ανομίας προς δικό του όφελος.

Δεν άφησε εκτός τον υπουργό Εθν.Άμυνας, Πάνο Καμμένο, για τις γνωστές χειρονομίες που έκανε σε αγώνα πόλο, ενώ υπογράμμισε ότι αν το κουτάκι μπύρας που εκσφενδονίσθηκε στη Λεωφόρο, δεν κόστιζε τη διακοπή του αγώνα στον Παναθηναϊκό και όλα τα συνεπακόλουθα, κανείς δεν θα είχε συγκινηθεί από το γεγονός!

Πριν το τέλος της δήλωσής του, τονίζει χωρίς περιστροφές ότι οι ομάδες δεν ανήκουν στους ιδιοκτήτες τους και τα συμφέροντά τους και ολοκληρώνει με την ρομαντική αλλά πέρα για πέρα αληθινή άποψη που αναφέρεται στην αρχή του κειμένου, ότι οι ομάδες ανήκουν στα παιδιά που φοράνε τη φανέλα τους και παίζουν μπάλλα!

Αυτός είναι ο Ντέμης Νικολαΐδης κυρίες και κύριοι! Ο Ντέμης υποστήριξε τη στάση αυτή όσο πιο πολύ μπορούσε σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Κορυφαία στιγμή του ως ποδοσφαιριστής, για την οποία βραβεύτηκε με το βραβείο fair play, ήταν στον τελικό κυπέλλου ΑΕΚ-Ιωνικός (2000), όταν ο διαιτητής λανθασμένα κατακύρωσε γκολ του Ντέμη(με το σκορ 0-0), πήγε ο ίδιος και του ζήτησε (όπως κι έγινε) να το ακυρώσει(δες εδώ)! 

Αργότερα έχοντας αναλάβει Πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΚ, σε αγώνα ΑΕΚ-Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ(0-0,σεζόν 2004-05) παρουσία 70.000 θεατών, όταν ένας φίλαθλος της ΑΕΚ πέταξε μπουκαλάκι με νερό στον Ριβάλντο (που φορούσε τότε τα ερυθρόλευκα), έψαξε, τον βρήκε και του πήρε το εισιτήριο διαρκείας!

Ο Ντέμης Νικολαΐδης δεν δίστασε να ρισκάρει την καριέρα του στο βωμό της αγάπης του για τη φανέλα με τον Δικέφαλο. Όλοι γνωρίζουν ότι το 1996, όταν ο Αλαμάνος είχε συμφωνήσει να τον δώσει στον Ολυμπιακό του πανίσχυρου Κόκκαλη,αυτός αρνήθηκε κι απείλησε ότι θα κόψει το ποδόσφαιρο αν δεν τον άφηνε να πάει στην ΑΕΚ! 

Ο Ντέμης ήταν αυτός που δεν δίστασε να τα βάλει με τον ''Big Mac'' Μάκη Ψωμιάδη, όταν ο συγχωρεμένος θηριώδης και πολυπράγμων παράγοντας τον είχε επισκεφθεί ένα βράδυ σπίτι του, όχι ακριβώς για να του πει... ''καληνύχτα''!

Ο Ντέμης τέλος, ήταν αυτός που έπαιξε βασικός επιθετικός δίπλα στον Φερνάντο Τόρρες στην Ατλέτικο Μαδρίτης με μεγάλη επιτυχία και τα παράτησε όλα για να σώσει την ΑΕΚ! Κάτι που κατάφερε σε μεγάλο βαθμό, χρησιμοποιώντας τότε την επιρροή του και το περίφημο άρθρο 44 για να μην χρεοκοπήσει η ομάδα και πέσει στη Γ’Εθνική, όπως επέλεξε ο Μελισσανίδης τώρα για να σβήσει τα χρέη της ΠΑΕ. Μάλιστα ίσως ήταν ακόμη στο τιμόνι της ομάδας, αν δεν έσκαγε η περίφημη πια ''υπόθεση Βάλνερ'' που κόστισε την απώλεια του πρωταθλήματος του 2008 στα χαρτιά!

Αν τολμήσουν κι άλλοι άνθρωποι του ποδοσφαίρου και κυρίως ποδοσφαιριστές να μιλήσουν,να καυτηριάσουν τα κακώς κείμενα και όχι να κάθονται παθητικά στη γωνία περιμένοντας το ξεροκόμματο από τους γκάγκστερ ιδιοκτήτες των ΠΑΕ, θα μπορέσει να ορθοποδήσει το βαθιά πληγωμένο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αλλά επειδή αυτό είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό,μάλλον δεν θα γίνει ποτέ!

Γι’αυτό Ντέμη ένα μεγάλο ευχαριστώ….μόνο εσύ!

* Η πατρότητα της άποψης μας ενημερώνει ο Ντέμης ότι ανήκει στον Χρήστο Κιούση (με μεγάλη επιφύλαξη πιθανολογώ ότι πρόκειται για τον συμπαρουσιαστή των Ράδιο Αρβύλα).

Σοκ και αποστροφή!

Τελικώς…ο Τελικός Κυπέλλου όχι απλά δεν ήταν ''γιορτή του ποδοσφαίρου'' όπως θέλουν τα δημοσιογραφικά κλισέ, αλλά αποδείχθηκε ένα μεγάλο φιάσκο σε πολλά επίπεδα.

Tα μαύρα σύννεφα είχαν αρχίσει να μαζεύονται πάνω από το παρατημένο στάδιο του Βόλου, δύο 24ωρα πριν τη σέντρα, όταν ο  υφυπουργός Αθλητισμού κ.Βασιλειάδης εξέφρασε τις διαφωνίες του για την ομαλή διεξαγωγή του τελικού σε ένα γήπεδο που έχει πολλά χρόνια να χρησιμοποιηθεί για ένα τόσο σοβαρό γεγονός. Μετά από λίγες ώρες μάθαμε ότι κάμφθηκαν οι αντιστάσεις του, αφού όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές (Αστυνομία, ΕΠΟ, Αχιλλέας Μπέος!) διαβεβαίωναν ότι μέχρι τελικό Τσάμπιονς Λιγκ μπορούν να διοργανώσουν στο Πανθεσσαλικό!

Όποια είδηση διαβάζαμε αυτές τις μέρες σχετικά με τον τελικό είχε συνήθως πρωταγωνιστή τον ''εν αργία Δήμαρχο Βόλου'' Αχιλλέα Μπέο. Έναν άνθρωπο που μόλις βγήκε από τη φυλακή,εκλέχτηκε Δήμαρχος και τον οποίο συναγελάζονται ξανά όλοι οι ποδοσφαιροπαράγοντες,ενώ είναι γνωστό ότι πρωταγωνιστούσε στο ''στήσιμο αγώνων''! Ίσως η κάλπη λειτούργησε ως ''κολυμβήθρα του Σιλωάμ'' για τις δικές του αμαρτίες!

Φτάνουμε λοιπόν λίγες ώρες πριν την έναρξη του αγώνα και στο μοναδικό σημείο που επικοινωνούν οι θύρες των αντιπάλων οπαδών, στην περίφημη πια γέφυρα του Πανθεσσαλικού, έχει αρχίσει να πέφτει το ξύλο της αρκούδας, με την Αστυνομία να παρακολουθεί επί ώρες από μακριά απαθής και ανήμπορη να παρέμβει,ενώ παρακολουθούμε live ακραίο ξύλο με λοστάρια,καδρόνια και καρέκλες ,τη στιγμή που από το το ραδιόφωνο αλλόφρονες δημοσιογράφοι προσεύχονται να μην έχουμε νεκρούς! Τα υπόλοιπα είναι γνωστά….

Με το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι δεν νομίζω ότι χρειάζεται να ασχοληθούμε, όταν μετά από ένα 24ωρο περίπου υπάρχουν οικογένειες που ακόμη περιμένουν τους ανθρώπους τους να γυρίσουν από το Γενικό Νοσοκομείο Βόλου… Ευτυχώς που δεν είχαμε και απώλεια ανθρώπινης ζωής για την αξία της οποίας κανένας παράγοντας, κανένας πολιτικός, καμία επίσημη αρχή δεν δίνει την παραμικρή σημασία απ’ότι φαίνεται!

Είναι ντροπή να μιλάμε για ποδόσφαιρο, για οφσάϊντ, για χέρια ή για πέναλτυ, όταν σε μια εποχή που το επίσημο κράτος έχει χρεοκοπήσει οικονομικά, αποδεικνύεται σε καθημερινές εκδηλώσεις της κοινωνικής πραγματικότητας, όπως ήταν ο χθεσινός αγώνας, ότι κυρίως έχει χρεοκοπήσει ηθικά!Όπως και το σύνολο της κοινωνίας μας.

Δυστυχώς η κατάντια του τόπου μας απεικονίστηκε με τον πιο γλαφυρό τρόπο σε έναν ακόμη τελικό της ντροπής!

Για ποιο λόγο αξίζει να παλεύουμε σε αυτό τον άθλιο τόπο;

Ενωσίτικες σκέψεις

Λίγες ώρες λοιπόν μετά το τέλος του δεύτερου ημιτελικού ΑΕΚ-Ολυμπιακός, το σίγουρο είναι ότι το μόνο φετινό ματς (από τα 4 συνολικά που συναντήθηκαν οι 2 ομάδες) στο οποίο είδαμε κανονικό ποδόσφαιρο,ήταν ο πρώτος ημιτελικός στο Φάληρο.

Το φθινόπωρο, η ΑΕΚ του Κετσπάγια δεν κατέβηκε ποτέ να παίξει στο ίδιο γήπεδο, έχασε με ''κάτω τα χέρια'' και παρουσιάστηκε κατώτερη της ιστορίας και της φανέλας της. Το Φεβρουάριο στο ΟΑΚΑ , στον αγώνα πρωταθλήματος, η ΑΕΚ (του Χιμένεθ πια) νίκησε 1-0, τον χειρότερο Ολυμπιακό των τελευταίων ετών, κάτι που αν το είχε καταλάβει νωρίτερα και δεν τον σεβόταν υπερβολικά, θα μπορούσε να κάνει σκορ-ρεκόρ, αντί να κερδίσει απλά με ένα φάουλ-καραμπόλα του Αϊντάρεβιτς.

Στο 1-2 της ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη τη Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ, είδαμε την Ένωση μετά από χρόνια να κοιτάει τον Ολυμπιακό στα μάτια και να παίρνει μια περήφανη νίκη επί μιας ομάδας που ο Τάκης Λεμονής συμμάζεψε αρκετά,αλλά δεν έφτανε αυτό. Η ΑΕΚ σε εκείνο το ματς ήταν ψυχωμένη, ψύχραιμη, με αγωνιστικό πλάνο ξεκάθαρο και παίκτες αποφασισμένους για τη νίκη. Ήταν δηλαδή η ΑΕΚ που θέλει να βλέπει ο κάθε ΑΕΚτζής, απλά.

Στο χθεσινό τελευταίο ραντεβού των δύο άσπονδων αντιπάλων, ο Δικέφαλος για πρώτη φορά μετά από καιρό ήταν φαβορί σε κρίσιμο ματς,κάτι που δεν κατάφερε να το διαχειριστεί σωστά. Λάθος επιλογές του Χιμένεθ και άνευροι παίκτες , χωρίς το πάθος του πρώτου αγώνα που έδειχναν να αρκούνται στο 0-0. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο αρχηγός Πέτρος Μάνταλος, ο οποίος έχει επωμιστεί ένα βάρος που δεν μπορεί να σηκώσει. Όσο κι αν τα κιτρινόμαυρα sites τον αβαντάρουν, δεν είναι ο ηγέτης που χρειάζεται η ομάδα και αυτό φάνηκε χθες. Έδιωχνε τη μπάλλα από τα πόδια του γρήγορα, για να διώξει την ευθύνη και κάπως έτσι έκανε το λάθος στο 82’ που εκμεταλλεύθηκε ο Ολυμπιακός. Ευτυχώς για τον ίδιο δεν ολοκληρώθηκε η ανατροπή και δεν έγινε μοιραίος.

Από κοντά με τον Μάνταλο κι ο Μανόλο Χιμένεθ, που όλο αυτό το διάστημα αναμόρφωσε μια υποτονική ΑΕΚ κάνοντάς την ομάδα ξανά, αλλά ήταν άτολμος και υπερβολικά συντηρητικός σε μία συγκυρία που θα μπορούσε να αποτελειώσει τον μεγάλο του αντίπαλο. Αυτό το κατάλαβε ο έμπειρος Λεμονής που επένδυσε στο dna του νικητή αλλά και σε τακτικές παλαιάς κοπής (τσαμπουκάδες ακόμη κι από παίκτες όπως ο Μάριν…)και παραλίγο να πάρει μια μεγαλειώδη πρόκριση.

Το συμπέρασμα είναι ότι η ΠΑΕ ΑΕΚ, οφείλει επιτέλους να ζεστάνει τον κόσμο της και να μην τον διώχνει κάθε φορά που μαζεύεται κατά χιλιάδες στο ΟΑΚΑ. Η ομάδα έχει ξεχάσει να παίζει σαν φαβορί και έχει χάσει το ειδικό βάρος που είχε η φανέλα της. Αυτό διορθώνεται μόνο με μεταγραφές μεγάλων παικτών, όπως είναι ο Αραούχο. Οι μεγάλοι παίκτες κάνουν τις μεγάλες ομάδες και είναι ο λόγος να πληρώσεις εισιτήριο για να πας στο γήπεδο. Τελεία και παύλα. Όλα τα άλλα είναι κοροϊδίες και μπαλώματα. Όπως μπάλωμα θα είναι και η κατάκτηση του Κυπέλλου για την ΑΕΚ, αν τελικά έρθει. Ξεκάθαρα.

Τελειώνοντας, να θυμίσω ότι την άνοιξη του 2005, πάλι σε αγώνες Κυπέλλου, η ΑΕΚ του Σάντος και του Ντέμη με Μπουρμποκρασσάδες απέναντι στον Ολυμπιακό του Ριβάλντο και των υπολοίπων, αν και είχε στο ΟΑΚΑ 5 δοκάρια, έχασε με 0-1 και πήγε στο Φάληρο όπου κέρδισε με 0-1 στην κανονική διάρκεια, παίζοντας με 10 από το 45ο(πρώτη νίκη φιλοξενούμενης ομάδας στο νέο ''Καραϊσκάκης''), αλλά τελικά αποκλείστηκε στην παράταση ολοκληρώνοντας τα 120’ με 9 παίκτες(2-1)!

Επίσης το 2011,όταν ο Μανόλο Χιμένεθ πήρε το Κύπελλο στον επεισοδιακό τελικό με τον Ατρόμητο, χρειάστηκε να κάνει ότι έκανε και φέτος, με τον Παναθηναϊκό του Σισέ τότε. Νίκησε εκτός με 0-2(κοινή έδρα το ΟΑΚΑ),έχασε εντός με το ίδιο σκορ και αφού έγινε το 0-3 στην παράταση , χρειάστηκε μια απίθανη λόμπα από τη σέντρα του Ισπανού Μίτσελ και το λάθος του Καρνέζη στο 120', για να περάσει η ΑΕΚ με 1-3….Γούρι;

YΓ:Είναι ντροπή να υπάρχουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, παράγοντες όπως ο κυρ- Σάββας κι ο Καραπαπάς. Είναι επίσης ντροπή να υπάρχουν εφημερίδες όπως Γαύρος,Πρωταθλητής, ΏΡΑ ΓΙΑ ΣΠΟΡ κλπ.