Είδα αυτές τις μέρες
την ταινία ''Concussion'' (μτφ:εγκεφαλική
διάσειση). Δεν είχα ακούσει τίποτα για το συγκεκριμένο έργο, ούτε κάποια κριτική.
Απλά την επέλεξα επειδή πρωταγωνιστούσε ο Γουίλ
Σμιθ. Και δεν έπεσα έξω….
Πρόκειται για την αληθινή ιστορία ενός Νιγηριανού γιατρού,του Δρ.Μπένετ Ομάλου
που εργάζεται ως ιατροδικαστής και ειδικεύεται εκτός των άλλων στην νευροπαθολογία
του εγκεφάλου. Ζει στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ κυνηγώντας το αμερικανικό όνειρο, αφοσιωμένος
100% στη δουλειά του και στην πίστη του στο Θεό.
Όταν έρχεται στα χέρια του η περίπτωση ενός παλαίμαχου
αστέρα του Αμερικάνικου Φούτμπολ,ο οποίος πεθαίνει νέος και ανεξήγητα εξαθλιωμένος, αρχίζουν όλα. Ανακαλύπτει μια αδικαιολόγητη για την ηλικία του φθορά του
εγκεφάλου και ψάχνοντας εξαντλητικά με το πάθος και την εμμονή στη λεπτομέρεια ενός
ανθρώπου που είναι χωμένος στα βιβλία του, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η φύση
του αθλήματος κατά πάσα πιθανότητα οδήγησε σε αυτή την κατάσταση. Οι αλεπάλληλες
βίαιες συγκρούσεις με το κεφάλι.Μια πιθανότητα την οποία εξελίσσει σε βεβαιότητα
μετά τον θάνατο και μερικών ακόμη πρώην παικτών του NFL(National Football League) που
παρουσίασαν ανάλογα συμπτώματα.
Ανακοινώνοντας τα αποτελέσματα της έρευνας του, έρχεται
σε σύγκρουση με την πανίσχυρη ομοσπονδία του αθλήματος και την κοινή γνώμη που
λατρεύει το συγκεκριμένο άθλημα στις ΗΠΑ. Είναι χαρακτηριστική η ατάκα που ακούγεται
κάποια στιγμή: ‘’… το NFL έχει
στην ιδιοκτησία του μία ημέρα της εβδομάδας!’’
Η θεωρία του Δρ.Ομάλου για Χρόνια Τραυματική Εγκεφαλοπάθεια που οδηγεί τους επαγγελματίες παίκτες
στο θάνατο λόγω των συγκρούσεων σε κάθε αγώνα, βρίσκει υποστηρικτή και έναν νευροχειρουργό,
πρώην γιατρό ομάδας NFL, που δείχνει να καταλαβαίνει εκ των
υστέρων την πραγματικότητα. Από εκεί και μετά ξεκινάει ένας αγώνας όπου οι άνθρωποι
της Ομοσπονδίας στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν το χρυσοφόρο προϊόν τους,
κάνουν ότι μπορούν για να εξαφανίσουν τον επίμονο και ενοχλητικό Νιγηριανό.
Ο Γουίλ Σμιθ σε
μία ακόμη συγκινητική ερμηνεία,αναδεικνύει έναν επιστήμονα με σπάνια
ακεραιότητα χαρακτήρα και αρχές που τιμούν τον άνθρωπο,καθώς έχουν αυτόν ως κέντρο
όλων και καμία άλλη σκοπιμότητα.Καταγράφει την αγωνία,τις πιέσεις και την τελική
δικαίωση που έρχεται πολύ αργότερα.Παίρνει τελικά την πολυπόθητη γι’αυτόν
Αμερικανική υπηκοότητα, για να κάνει και το Χόλυγουντ την καθιερωμένη προπαγάνδα
του και να δείξει ότι στις ΗΠΑ πάντα το καλό κερδίζει!
Προβληματίστηκα πολύ παρακολουθώντας αυτή την αληθινή
ιστορία.Νιώθεις σίγουρα έναν απεριόριστο σεβασμό για τον Νιγηριανό γιατρό που παλεύει με μόνο όπλο την σιγουριά της γνώσης του. Διαπιστώνεις ότι σε κάθε άκρη του κόσμου τα οικονομικά κυκλώματα
είναι πανίσχυρα, αλλά όχι ανίκητα. Προβληματίστηκα γιατί και στα αθλήματα που εμείς καταλαβαίνουμε καλύτερα και ασχολούμαστε στη χώρα μας, παίζουμε και αγαπάμε όπως το
ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ, εκτίθενται καθημερινά πολλοί παίκτες σε πιθανότητα
τραυματισμών(καμία σχέση με το ράγκμπυ βέβαια).Οι οποίοι όμως πολλαπλασιάζονται όταν το επίπεδο
γίνεται επαγγελματικό, ακριβώς γιατί και οι γιατροί των ομάδων υπό την πίεση της κερδοφορίας της αθλητικής
Α.Ε. προσπαθούν πρωτίστως να επαναφέρουν τον αθλητή στο γήπεδο, αδιαφορώντας πολλές φορές
αν είναι όντως υγιής!
Αν μη τι άλλο αξίζει να το δείτε και να βγάλετε τα δικά σας
συμπεράσματα.
Είμαι σίγουρος ότι είναι από τις ταινίες που σου αλλάζουν
τον τρόπο σκέψης σε πολλά που θεωρείς σταθερά και αμετακίνητα στην καθημερινότητά
σου!
