Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Οι ιδέες δεν πεθαίνουν!


Διαβάζουμε πάλι αυτές τις μέρες σχέδια σωτηρίας για την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό .H έκπληξη ήρθε με την – σχεδόν – διάλυση της πιο ισχυρής οικονομικά ομάδας(διαχρονικά) του Τριφυλλιού.Εδώ και καιρό ακούμε για τα προβλήματα. Παρέλαση ονομάτων – σωτήρων και στο βάθος πάντα Μελισσανίδης και Βαρδινογιάννης.

Έχουμε κουραστεί να διαβάζουμε τα τελευταία χρόνια για την ανάγκη να κερδίσει η ομάδα ένα σημαντικό ματς για να μην καταστραφεί οικονομικά επειδή δεν θα πάρει το μπόνους συμμετοχής σε Τσάμπιονς Λιγκ ή Γιουρόπα Λιγκ ή θα πέσει κατηγορία.

Έχουμε κουραστεί να ακούμε ότι περιμένουμε τους στρατηγικούς επενδυτές και τους χαλίφηδες να σώσουν την ομάδα και να φτιάξουν ένα υπερσύγχρονο γήπεδο(μεγάλη πληγή και για τις 2 ομάδες της Αθήνας) με το που θα την πάρουν στα χέρια τους.

Το χειρότερο για το πρεστίζ και την ιστορία των ομάδων αποτυπώθηκε στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ‘’GOAL’’ την Παρασκευή 23.3.12 :’’ΣΩΣΙΒΙΟ ΑΠΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΓΙΑ ΠΑΟ & ΑΕΚ!’’. Δεν ξέρω αν αυτό μπορούν να το αντέξουν οι φίλαθλοι των ομάδων. Και φυσικά δεν πρόκειται για κοινό μέτωπο ΑΕΚ, Παναθηναϊκού κατά του Ολυμπιακού. Είμαι σίγουρος ότι σε μια αντίστοιχα αντίθετη περίπτωση και η περηφάνια του ''λιμανιού'' θα ένιωθε θιγμένη…

Φτάνει πια! Όλα αυτά τα εκατομμύρια των φιλάθλων που αγαπάνε την ομάδα τους,δεν την λατρεύουν επειδή έχει ο πρόεδρος λεφτά.Ο κάθε φίλαθλος υποστηρίζει την ομάδα του για τις στιγμές χαράς που του δίνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Για μια καλή εμφάνιση. Ακόμη και για μια περήφανη ήττα.

Ήρθε η ώρα οι Π.Α.Ε.,οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες δηλαδή,να κλείσουν,να βάλουν ''λουκέτο'' αν δεν μπορούν να λειτουργήσουν, όπως δυστυχώς συμβαίνει με το κάθε μαγαζί της γειτονιάς, που δεν βρίσκεται κανένας να του χαρίσει χρέη.Το αντίθετο μάλιστα!

Έχουμε πραγματικά χάσει τη μπάλλα τα τελευταία χρόνια. Δεν μας φτάνουν τα ζόρια τα δικά μας, να έχουμε και το άγχος για το αν η ΠΑΕ ΑΕΚ, καταφέρει να βρει επενδυτές που θα βάλουν τα λεφτά τους και θα φορτωθούν τα χρέη των προηγούμενων. Επειδή το ανίκανο και διεφθαρμένο επίσημο κράτος επιτρέπει σε κάθε είδους λαμόγιο να ασχολείται με το ποδόσφαιρο και να ξεπλένει χρήμα.Αυτή είναι η αλήθεια και τίποτα άλλο.

Το καταστρέψατε κύριοι παράγοντες και κύριοι πολιτικοί ΚΑΙ το επαγγελματικό ποδόσφαιρο! Δεν θα αναφερθώ καθόλου σε επεισόδια γιατί είναι συνήθως στημένα. Όπως και της περασμένης Κυριακής στο ΟΑΚΑ , που όλοι το ήξεραν και μάλιστα το είχαν προαναγγείλει.Η κοροϊδία πρέπει να έχει και κάποιο τέλος. Σίγουρα κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν και συνεχίζουν να παραμυθιάζονται σηκώνοντας κούπες.

Πάντως αν καθίσει ο καθένας που του αρέσει να βλέπει καλή μπάλλα,να σκεφτεί τί πραγματικά είναι αυτό που τον τραβάει στο γήπεδο, να δει την ομάδα του, να φωνάξει, να συγκινηθεί,σίγουρα αυτό δεν είναι τα πούρα και τα ''πακέτα'' του προέδρου.

Αν μου επιτρέπετε να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου, εγώ εξακολουθώ να λέω ότι είμαι ΑΕΚ και να μην ντρέπομαι για τα χάλια της.Απλά γιατί την έχω συνδέσει με την κίτρινη φανέλα και τα μαύρα παντελονάκια ,το δικέφαλο αετό, τη Νέα Φιλαδέλφεια με τη σκεπαστή, το Θωμά Μαύρο και τον Μίροσλαβ Οκόνσκι ,τη χρυσή εποχή του Ντούσαν, το 3-3 με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Τσάμπιονς Λίγκ, το 6-1 με την Πόρτο για το –τότε – Κύπελλο Πρωταθλητριών (1978), ακόμη και για το χαμένο Κύπελλο Ελλάδος το ’94 στα πέναλτυ από τον ΠΑΟ(ΟΑΚΑ) και για τόσα άλλα που θα μπορούσα να γράφω μέρες!

Ποτέ δεν περίμενα από την ομάδα μου να με κάνει να νιώσω νεόπλουτος επειδή είχε τον φραγκάτο πρόεδρο. Για τον ίδιο λόγο και δεν ανέχομαι πια να ξεπουλάνε την ιστορία και τον κόσμο μιας μεγάλης ομάδας ,για να πουλήσουν μετοχές και χρέη που το συνάφι τους δημιούργησε.

Και όπως είπε το 2004 ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος:
’’Η ΑΕΚ είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν !’’.
Είμαι σίγουρος ότι το ίδιο νιώθει ο κάθε γνήσιος οπαδός για την ομάδα του,από τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης και το Κορδελιό μέχρι τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό.
Αφήστε την μπάλλα να κυλίσει στο χορτάρι!

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Αυτός νίκησε το χρόνο!


Έβλεπα τις προάλλες τον αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ Ίντερ και Μαρσέϊγ. Όπως συνηθίζω όταν έχω τα κέφια μου αρχίζω και παρατηρώ διάφορες λεπτομέρειες που κατά τη γνώμη μου είναι το αλατοπίπερο ενός ποδοσφαιρικού αγώνα.

Πρώτα τις εμφανίσεις των ομάδων. Η Ίντερ φορούσε την κλασσική της φανέλα με τις κάθετες μπλε και μαύρες ρίγες, όμως τα πορτοκαλί της Μαρσέϊγ τραβούσαν αμέσως την προσοχή. Σύγχρονο μάρκετινγκ..
Μετά χάζευα τα παιδάκια που κρατάνε από το χέρι τους ποδοσφαιριστές στην είσοδο στον αγωνιστικό χώρο, τα οποία πλέον φοράνε φανέλες και παντελονάκια με το λογότυπο του Τσάμπιονς Λιγκ και όχι τις εμφανίσεις των ομάδων που παίζουν, όπως τα προηγούμενα χρόνια. Εκτός αυτού θυμήθηκα ότι το σκέπαστρο του Μεάτσα του Μιλάνου, όπως φαινόταν σε κάποια τηλεοπτικά πλάνα , είχε πάρει αυτή τη μορφή το 1990 για τις ανάγκες του Μουντιάλ της Ιταλίας εκείνη τη χρονιά.

Πέρα όμως από όλα αυτά τα γραφικά, όταν άρχισε το ματς το μάτι μου μαγνητίστηκε για άλλη μια φορά από τον αγέραστο Αργεντίνο αρχηγό της Ίντερ, Χαβιέ Ζανέττι. Αυτός ο παίχτης με το αγέρωχο στυλ, πανομοιότυπο τόσα χρόνια, συνεχίζει στα 39 του χρόνια να τρέχει πάνω κάτω το γήπεδο και να βάζει τόσο γερά τα πόδια του στις φάσεις όπως και δέκα – δεκαπέντε χρόνια πριν!

Θαύμα της φύσης; Kαλή εξωγηπεδική ζωή;Εύνοια της τύχης που απέφυγε σοβαρούς τραυματισμούς ;
Σίγουρα όλα αυτά τα παραπάνω και σίγουρα και πολλά άλλα που μόνο ο ίδιος και οι προπονητές του ξέρουν .Πάντως αυτό που ξέρω εγώ σαν απλός ποδοσφαιρόφιλος είναι ότι τη χρυσόσκονη στην καριέρα του Ζανέτι,την προσθέτει η επί τόσα χρόνια παραμονή του στην ίδια ομάδα. Είναι η ταύτισή του με τη φανέλα της Ίντερ και μόνο!

Μιλάμε για κάτι που έχει λείψει την τελευταία δεκαετία,με αποτέλεσμα οι οπαδοί να μην ''δενονται'',πια συναισθηματικά με τους παίκτες της ομάδας τους,αφού οι περισσότεροι είναι περαστικοί ακόμα και για κάποια εξάμηνα.

Όμως ο Ζανέτι εκεί. Σαν πρωταγωνιστής σε ιστορία κόμικ που σου δίνει την εντύπωση με το αθλητικό του παράστημα ,που κάθε άλλο παρά την ηλικία του θυμίζει ,ότι θα είναι εκεί να τον χαζεύουμε για πολλά χρόνια ακόμη…

Για του λόγου το αληθές το συμβόλαιό του Ζανέτι με την Ίντερ λήγει το 2013!

''Η Ίντερ είναι μια μεγάλη οικογένεια για μένα, είναι σαν το δεύτερο σπίτι μου'' αναφέρει ο ίδιος,ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι πέρσι το Σεπτέμβριο του 2011,
σε αγώνα εναντίον της Ρόμα,έγινε ο πρώτος σε συμμετοχές παίκτης στην ιστορία της Ίντερ με 756 συμμετοχές, ξεπερνώντας τον θρυλικό Ιταλό Τζιουζέπε Μπέργκομι!

Συνεχίζει λοιπόν να αυξάνει το ρεκόρ του κάνοντας το απλά αξεπέραστο!

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Υπάρχει δουλειά τη Δευτέρα;


Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω διάφορα ντέρμπυ ΑΕΚ – Παναθηναϊκού κατά το παρελθόν,με τη μια ή την άλλη ομάδα γηπεδούχο σε 4 (!) διαφορετικά γήπεδα.Έχουμε και λέμε λοιπόν:Νέα Φιλαδέλφεια,Λεωφόρο ,
Ολυμπιακό Στάδιο (τα αναμενόμενα) και στο παλιό Καραϊσκάκη (η έκπληξη!).

Για να λύσω τις απορίες σχετικά με το τελευταίο γήπεδο,θα θυμίσω απλώς ότι αφορούσε σε έναν αγώνα μπαράζ για την έξοδο στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ,τη σεζόν 79-80,που κέρδισε ο Παναθηναϊκός 1-0 ,με ένα αυτογκόλ του Λαρισαίου δεξιού μπακ της ΑΕΚ,Γιάννη Μουσούρη.

Περιμένοντας το απόψινο – μόνο στα χαρτιά – ντέρμπυ του ΟΑΚΑ,η πλειοψηφία των οπαδών της ΑΕΚ δεν περιμένει πολλά πράγματα και για να λέμε και την πικρή αλήθεια ,αναζητά ένα θαύμα για μια πρόσκαιρη χαρά.

Στις δηλώσεις που έκανε αυτές τις μέρες ο Θωμάς Μαύρος (πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος) είπε αυτό που νιώθει ο κάθε ΑΕΚτζής: ‘‘…παλιά ερχόντουσαν στη Φιλαδέλφεια με την ελπίδα να μη φάνε πολλά γκολ,τώρα και η πιο μικρή ομάδα έρχεται στο ΟΑΚΑ για αποτέλεσμα.Δεν επιτρέπεται αυτό για την ιστορία και τον κόσμο του Δικεφάλου…’’.

Εκεί λοιπόν που κατάντησαν την ομάδα,ακόμη και μια νίκη επί του ΠΑΟ δεν δορθώνει τίποτα.Απλά σε μια δύσκολη γενικότερα εποχή θα μας δώσει την ευκαιρία να ‘‘πειράξουμε’’ τη Δευτέρα στη δουλειά τους φίλους ‘’βάζελους’’ και να γελάσουμε λιγάκι.

Αλλά θα μου πείτε για πόσους υπάρχει ακόμη δουλειά τη Δευτέρα;

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Αφήστε την ΑΕΚ να σωθεί!


Σε άλλες εποχές θα λέγαμε ότι παρακολουθούμε με αγωνία τις εξελίξεις στα διοικητικά της ΑΕΚ και την εμπλοκή ονομάτων που κατά τα τελευταία χρόνια διαχειρίστηκαν τις τύχες της ομάδας.

Στην παρούσα συγκυρία όμως ,που οι περισσότεροι σκέφτονται πώς θα βγάλουν την τρέχουσα εβδομάδα χωρίς να μεγαλώσει κι άλλο η μαύρη τρύπα των χρεών (ανέφικτο …),το τι θα γίνει στον Δικέφαλο δεν κεντρίζει και τόσο το ενδιαφέρον.

Από τη μια βλέποντας όλες αυτές τις τραγικές φιγούρες που έκαναν το ‘κομμάτι’ τους πουλώντας οπαδιλίκι ,εκμεταλλευόμενοι τη λατρεία του κόσμου για την ομάδα ώστε να αυξήσουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς και να εξυπηρετήσουν προσωπικές μπίζνες και φιλοδοξίες, απογοητεύεσαι αμέσως…Κι από την άλλη βλέποντας το αγωνιστικό χάλι μιας ομάδας που προσπαθεί να σταθεί με αξιοπρέπεια λόγω της τρομερής προσπάθειας του προπονητή Νίκου Κωστένογλου, σε πιάνει θλίψη.

Για να λέμε όμως την αλήθεια και ας είναι πικρή ,σε μια ΑΕΚ αντίστοιχη της ιστορίας της και του κόσμου της ,ούτε ο συμπαθής και ακέραιος ''αεκτζής'' Κωστένογλου θα καθόταν στον πάγκο ,ούτε πολλά από τα πιτσιρίκια που κατ’ανάγκη συμπληρώνουν την 11άδα θα έπαιρναν φανέλα ακόμη και στα φιλικά προετοιμασίας…Πολύ περισσότερο οι Λυμπερόπουλος ,Δέλλας ,Καφές θα είχαν σταματήσει τη μπάλλα και δεν θα διακινδύνευαν στο τέλος της καριέρας τους να τους θυμάται ο κόσμος για άτυχες στιγμές(αυτό το γκολ που έχασε χθες ο Λύμπε στη Θεσσαλονίκη,απλά δεν χάνεται…).Αν το πάμε και παραπέρα ο Γιάννης ο Αραμπατζής δεν μπορεί να συνεχίζει να αποδεικνύει με πόσες διαφορετικές γκέλες θα φάει γκολ(χθες έκανε πάλι έξοδο για …τα περιστέρια),ενώ ο Σιαλμάς ακόμα θυμάται το τρομερό γκολ που έβαλε περυσι με τον ΠΑΣ (μετά τη φοβερή ενέργεια του Σκούφαλη),αφού φέτος χάνει τα …άχαστα!

Θα μου πείτε αυτά είναι γνωστά. Συμφωνώ,δεν προσθέτω κάτι καινούριο, όμως μετά την αναμενόμενη ήττα από τον Άρη(που μπορούσε με βάση την εικόνα στο 1ο ημίχρονο να είχε αποφευχθεί αν η ομάδα είχε μερικούς ‘κανονικούς’ ποδοσφαιριστές),δεν μπορείς να μένεις ασυγκίνητος συνειδητοποιώντας το μέγεθος του ασυμμάζευτου που έχει η ομάδα.

Βαρέθηκα τους βερμπαλισμούς του γραφικού παππού πλέον Μιχάλη Τροχανά ,που μπορεί να συγκίνησαν πολλές προσωπικότητες αλλά και πάλι στοχεύουν στον ένα και μοναδικό – προσκυνήστε με για να έρθω- Δημήτρη Μελισσανίδη.Φτάνει πια με αυτή την κατάσταση και τα παρακάλια σε κάποιον που αν ήθελε είχε τις ευκαιρίες να βοηθήσει την ομάδα.Μας κούρασε.

Ας δεχθούμε επιτέλους να πληγωθεί η περηφάνια και η ιστορία της ομάδας ,για να μπορέσει να έχει μέλλον.Ας αφήσουν την ΑΕΚ στην ησυχία της όλοι οι ‘σωτήρες’ ,να πτωχεύσει οριστικά,να ξεκινήσει από τη Δ’ Εθνική με τη δύναμη των φιλάθλων της,γιατί αποδεδειγμένα μόνο αυτοί την πονάνε!