Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Fuerza tigre!




‘’Νοέμβριος 1992, Γήπεδο Γαλατσίου, Πρωτάθλημα Β’ ΕΠΣΑ, Κορωνίδα-Ελπίδα Αγ.Αναργύρων.

Λίγα λεπτά  πριν από τη λήξη  γίνεται μια μπαλλιά προς την εστία της Ελπίδας. Ένας 20χρονος μεσοεπιθετικός ξεχύνεται προς το τέρμα. Πριν τον τερματοφύλακα υπάρχει μόνο ο σέντερ μπακ. Εκμεταλλευόμενος των γκελ της μπάλλας στο ξερό γήπεδο, του την ‘’τσιμπάει’’ και την περνάει από πάνω του. Ο ίδιος δεν πέρασε ποτέ! Εκεί, μαζί με το αριστερό του γόνατο έμειναν και οι όποιες ελπίδες για ποδοσφαιρική καριέρα…λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή.’’


Ρανταμέλ Φαλκάο,περαστικά!


Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Oύτε καζαμίας πια!


Μέχρι πριν λίγα χρόνια συνηθιζόταν να δημοσιεύεται στα διάφορα έντυπα ο περίφημος ‘’καζαμίας’’ του νέου έτους. Δεν ξέρω  πώς ακριβώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία αλλά κάποιος ευφάνταστος συντάκτης(ίσως και αστρολόγος) έγραφε με περίσσευμα κεφιού τα γεγονότα που ΘΑ συνέβαιναν κατά τη διάρκεια του έτους, ανά μήνα συνήθως ,με έντονη τη χιουμοριστική διάθεση αλλά και την πεποίθηση ότι οι προβλέψεις θα βγουν!

Φέτος απ’ότι είδα δεν υπάρχει τίποτα απ’όλα αυτά, ή τουλάχιστον έχουν περιοριστεί αισθητά. Τη θέση του καζαμία έχουν πάρει απανωτές ανακοινώσεις του Υπ.Οικονομικών και της Γεν.Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (Θεοχάρης). Κάπου ανάμεσα το μόνο που διέκρινα την πρώτη μέρα του 2014 ήταν μια δήθεν είδηση που σοβαρά-σοβαρά παρέπεμπε σε έκτακτη ανακοίνωση του Υπ.Οικονομικών (πάλι) με την οποία ο  Στουρνάρας καλούσε όποιον είχε κερδίσει το φλουρί στην βασιλόπιτα, να σπεύσει στην πλησιέστερη ΔΟΥ να το δηλώσει για να υπολογιστεί επιτόπου και ο φόρος που του αναλογεί! Τέτοια κατάντια….

Είναι δυστυχώς πραγματικότητα ότι δεν έχουμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο, μάλλον κάτι χειρότερο από αυτό που ζήσαμε στο ήδη τραγικό 2013. Είναι μια πεποίθηση που έχει παγιωθεί πια στους περισσότερους και μετά την – ας πούμε – ανεμελιά των ημέρων, επιστρέφει με πιο άγρια μορφή στη διάθεσή μας.

Δεν είναι απαισιόδοξο αυτό που γράφω, είναι ρεαλιστικό. Αν εκπροσωπούσα  τράπεζες, κυβέρνηση ή Τρόϊκα, θα μπορούσα να γράφω το γνωστό ποιηματάκι περί πρωτογενούς πλεονάσματος και πιθανολογούμενης αλλαγής διάθεσης από τους δανειστές γιατί δείξαμε ότι είμαστε υπάκουοι…Μόνο μην γίνει κανένα ‘’ατύχημα’’ και ‘’πέσει’’ η κυβέρνηση που εγγυάται την ομαλότητα και την σταθερή πορεία μέσα στο τούνελ. Μην τελειώσουν οι μπαταρίες από τους φακούς δηλαδή για να βλέπουμε στο σκοτάδι!Γιατί είπαμε από φως, τίποτα!

Που είναι το καλύτερο; Που είναι η βελτίωση; Ότι βλέπεις καθημερινά όλο και περισσότερους να ψάχνουν στα σκουπίδια και φοβάσαι μην έρθει κι η σειρά σου; Ότι τα βάζεις κάτω και οι φόροι πάντα ξεπερνούν τα ήδη ελάχιστα μηνιαία έσοδα; Ότι ψάχνουν τρόπους να πληρώνει και να διπλοπληρώνει ο πολίτης (έχει,δεν έχει) για τις ‘’δημόσιες’’ υπηρεσίες υγείας; Ότι βάζουν επιπλέον πρόστιμα στην καθυστέρηση πληρωμής φόρων, θεωρώντας ότι ακόμη τα κρύβουμε; Και εκεί που τα κρύβουν ούτε που ακουμπάνε.Επιπλέον για να τα δικαιολογήσουν δημοσιεύουν  μια εξώφθαλμη περίπτωση παρανομίας(συνήθως στο δημόσιο) και τα τσουβαλιάζουν όλα εκεί μέσα.

Ακόμη χειρότερα αν έχασες τη δουλειά σου, έχεις καμιά ελπίδα ότι θα βρεις άλλη; Αν δεν έχεις πετρέλαιο να ζεσταθείς μέσα στο ίδιο σου το σπίτι (μέχρι να σου το πάρουν κι αυτό),πόσο θετικά μπορείς να σκέφτεσαι;Kαι παράλληλα ακούς για τον ένα και τον άλλο που συνεχίζουν να παίρνουν μίζες, να κλέβουν το χρήμα των φορολογουμένων, να ομολογούν κατόπιν εορτής ότι πήραν το κατιτίς τους για να είμαστε άρτια εξοπλισμένοι και να μην μας αγγίξει ο κακός Τούρκος….

Ακόμη και στις κουβέντες σε τραπεζώματα λόγω των Χριστουγέννων και παρά το ευδιάθετο κλίμα των ημερών, κανείς- μα κανείς, ακόμη κι από γνωστούς που εξέφραζαν μέχρι πρότινος αισιοδοξία, δεν βλέπει να έρχεται κάτι θετικό. Όλοι κουμπωμένοι, φοβισμένοι, απαισιόδοξοι. Και δυστυχώς γερασμένοι από την κακή διάθεση.

Πειστική πρόταση δεν υπάρχει ή δεν μπορούμε να τη δούμε μέσα από τη μιζέρια στην οποία έχουμε περιέλθει.Kαι δεν εννοώ φυσικά πολιτική. Αυτές οι προτάσεις έχουν ξεπεραστεί σε τέτοιο βαθμό που πρέπει να περάσουν 30 χρόνια για να πιστέψει κανείς το ελάχιστο από πολιτικό λόγο.

Όλοι ψελλίζουν ‘’κάνω υπομονή’’ ή ‘’ελπίζουμε’’ ή ‘’ δεν μπορεί ,κάπου θα γυρίσει’’ πιο πολύ σαν ευχολόγιο.

Η ψαλίδα ανοίγει περισσότερο. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Και το μεγάλο τμήμα που αποτελούσε την περίφημη μεσαία τάξη, δεν υπάρχει πια. Εξαϋλώθηκε. Απλά όσοι ακόμα έχουν μια δουλειά επιζούν, όσοι δεν την έχουν πεθαίνουν. Συγνώμη αλλά έτσι είναι.

Και μετά ανοίγεις την τηλεόραση και πέφτεις σε μια επικοινωνιακή καταιγίδα που ξαφνικά ανακάλυψε ότι  ο Λιάπης είναι γελοίος, ο διοικητής του ‘’Παίδων’’( Τομπούλογλου) τα ‘’παίρνει’’ ενώ ο ηλίθιος ο Άδωνις διατυμπανίζει την στήριξή του στο μνημόνιο και  κάνει το άσπρο - μαύρο! Κι ας πέθανε ένας συμπολίτης μας καρκινοπαθής, λόγω του 25ευρου…

Ρε καλύτερα με τον καζαμία! Που είναι αυτές οι εποχές!