Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Κάποιοι ''ωραίοι τρελλοί''


Τέλος σεζόν και οι διεθνείς μας επιστρέφουν από τα Νησιά Φερόε , με 2 γκολ στις αποσκευές  τους και τη σφραγίδα του αποκλεισμού από το EURO 2016 της Γαλλίας.Tέλος σεζόν ήταν και το μακρινό 1989 , όταν η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου πήγε πάλι Βόρεια, επισκέφθηκε τη Δανία κι έφυγε με 7 γκολ (7-1!) στις βαλίτσες της, τουλάχιστον από μια κανονική και μεγάλη σε αξία (τότε) ομάδα των αδερφών Λάουντρουπ

Χθες είχε απέναντι της ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές ενός κρατιδίου 50.000 κατοίκων, που θα διηγούνται στα εγγόνια τους δύο από τις σπάνιες στην ποδοσφαιρική τους ιστορία νίκες ….

Στην Ελλάδα βέβαια έχουμε έτοιμες δικαιολογίες για κάθε χρονική περίοδο. Όταν είναι Μάϊος-Ιούνιος,'' οι (επαγγελματίες) παίκτες έχουν το μυαλό τους στις διακοπές''. Όταν είναι Σεπτέμβριος , ''δεν έχουν αγώνες στα πόδια τους'' και όταν είναι  στα μέσα της σεζόν, ''δεν βάζουν τα πόδια τους στη φωτιά , γιατί σκέφτονται τα κρίσιμα ματς της ομάδας τους''….  Αυτός είναι ο τρόπος που οι επαγγελματίες  στη χώρα μας (παίκτες και προπονητές) αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους (γενικότερα κι όχι μόνο στο ποδόσφαιρο).

Το συμπέρασμα είναι ότι το ποδόσφαιρό μας υπέγραψε μόνο του ένα μεγαλοπρεπέστατο Grexit,όχι γιατί δεν το ήθελαν στην Ευρώπη, αλλά γιατί παρουσιάστηκε γυμνό και απροετοίμαστο από τον εγωκεντρισμό και την αρπαχτική διάθεση παραγόντων, μανατζαραίων και πολιτικάντηδων που το διαφεντεύουν χρόνια τώρα. Περνάνε, αρπάζουν και φεύγουν σαν κύριοι ακόμη κι αν αντιμετωπίζουν κατηγορίες για κακοδιαχείριση (όπως συμβαίνει με τους τρεις τελευταίους Προέδρους της ΕΠΟ και το σκάνδαλο με τις εργομετρικές εξετάσεις).Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τους διεφθαρμένους προέδρους μεγάλων συλλόγων της Σούπερλιγκ, που κάνουν  το κουμάντο στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο , έφτασαν το λαοφιλέστερο άθλημα στη χώρα μας στην απαξίωση και τον χλευασμό.

Από την κορυφή του EURO 2004 στο ναδίρ του 2015,χωρίς ελπίδα αυτή τη στιγμή για άμεση ανάκαμψη. Κυρίως γιατί δεν υπάρχει  το απαιτούμενο υλικό(ποδοσφαιριστές και προπονητές).

Στην ΕΠΟ δεν βρέθηκε ποτέ κανείς να ακολουθήσει το καλό παράδειγμα της  ΕΟΚ (Ελληνική Ομοσπονδία Καλοθοσφαίρισης).Οι ''Μπασκετικοί'' με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εκμεταλλεύθηκαν στο έπακρο την τεράστια επιτυχία του 1987 και ανέδειξαν κορυφαίες ομάδες σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο, όπως και πληθώρα παικτών και προπονητών  σε όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα.
Στο ποδόσφαιρο μπλέχτηκαν και μπλέκονται άνθρωποι αμφιβόλου προέλευσης, που σίγουρα δεν αγαπούν το άθλημα.

Αυτό για να αλλάξει χρειάζονται κάποιοι ''ωραίοι τρελλοί'' με πάθος για την μπάλλα, όπως ο Γιώργος Καραγκούνης. Τον οποίο όμως  παρέσυραν στο γενικότερο χάος της Εθνικής (εδώ σε αυτή τη γωνιά είχα επισημάνει από την αρχή τις αμφιβολίες μου). Αν καταφέρει να μην καεί εντελώς και μπορέσει να μαζέψει μια παρέα με όραμα και αγάπη για το άθλημα, ίσως μια μέρα ξαναδούμε μια κανονική Εθνική.

Γιατί αυτό που βλέπουμε από τον Σεπτέμβριο του 2014 και μετά , δεν είναι καν ομάδα.