Όταν το νιώθεις ,είναι αλλιώς!

Έβλεπα το πρώτο ημίχρονο Ελλάς – Τσεχία με φίλο Ολυμπιακών αισθημάτων…Είχε τρελλαθεί όπως όλοι μας με την αρνητική εξέλιξη του σκορ στα πρώτα λεπτά. Σαν Ολυμπιακός έχει μάθει σε άλλη εξέλιξη του σκορ για την ομάδα του...

Έλεγα στον φίλο μου μεταξύ σοβαρού και αστείου και προσπαθώντας λίγο να διασκεδάσω τον πόνο μας, ότι εμείς οι Αεκτζήδες έχουμε ζήσει τέτοιες ευρωπαϊκές βραδυές με γκολ από τα αποδυτήρια! Μάλιστα θυμήθηκα ότι ειδικά με προπόνητή τον Μπάγεβιτς και με καλή ενδεκάδα δεν προλάβαινε η ομάδα να κάνει ζέσταμα και αρχίζαμε το.. μέτρημα (πχ Αϊντχόβεν-ΑΕΚ 3-0,4/11/92 ,1-0 Ρομάριο στο 5’ και Μονακό –ΑΕΚ 4-0 , 30/9/03,2-0 στο 27’).

Πολύ περισσότερο όμως δεν πίστευε στα μάτια του ότι ο παίκτης που έβλεπε με το 20 στην πλάτη ,ήταν ο ίδιος που έβλεπε όλη τη χρονιά στο Καραϊσκάκη…Περί Χολέμπας ο λόγος λοιπόν που δυστυχώς δείχνει ότι δεν έχει προσαρμοστεί στο παιχνίδι της εθνικής ,κάνοντας δύο κακές εμφανίσεις σε ότι αφορά τις αμυντικές του τοποθετήσεις και με πλήρη ανυπαρξία στις επιθετικές του επελάσεις που τόσο περιμέναμε.


Βέβαια δεν φταίει μόνο ο νατουραλιζέ αριστερός μπακ για τα αρνητικά αποτελέσματα της ομάδας μας. Ξεκινώντας από τον Χαλκιά που αποδεικνύεται το Βατερλώ του Σάντος, συνεχίζοντας στους ‘’παλαίμαχους’’ Κατσουράνη και Καραγκούνη που ξεθεώνονται στις γιόμες, πάμε στο Σαμαρά που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ‘’απαγορεύεται’’ να γίνει αλλαγή ενώ είναι μόνιμα εκτός ρυθμού και καταλήγοντας στην ανυπαρξία οποιουδήποτε σχεδιασμού επιθετικής ανάπτυξης,νομίζω ότι μόνο ένα θαύμα θα μπορέσει να μας δώσει τη νίκη απέναντι στους πολύ ταχύτερους Ρώσους.Μακάρι…!

Επανέρχομαι στο ματς και στο κανονικό γκολ του Φωτάκη που ακυρώθηκε.Τότε ο ερυθρόλευκος φίλος μου εξερράγη λέγοντας  ''δεν μας αφήνουν ,δεν θέλουν να προχωρήσουμε,η Τρόϊκα...κλπ''. Βρήκα την ευκαιρία να συνεχίσω το..πείραγμα: ''Θυμάσαι τότε που λέγαμε ότι μας ακυρώθηκε ένα κανονικό γκολ ή ότι δεν μας δόθηκε ένα πέναλτυ και ,και ,και ..'' και η μόνιμη απάντηση ήταν ''πάλι γκρινιάζετε για τη διαιτησία;''. Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου …

Με αυτές τις συνθήκες λοιπόν και τώρα που υπάρχει κοινός τόπος συζήτησης, είναι χρήσιμο από αυτά τα ματς της Εθνικής να πετάξουν όλοι τις οπαδικές του ταυτότητες και να στηρίξουν ένα καθαρό πρωτάθλημα στο οποίο θα κερδίζει ο πραγματικά καλύτερος και όχι ο ισχυρότερος οικονομικά που μοιραία έχει και τα παρασκηνιακά ‘’κονέ’’ και την πρόσβαση στα κέντρα αποφάσεων της διαιτησίας.

Να αποδοκιμάσουμε όλοι ακόμη και τις διοικήσεις των ομάδων μας αν συνεχίσουν σε πρακτικές αυτού του είδους. Ουτοπικό και γραφικό ίσως αυτό που λέω για τις εποχές που ζούμε. Θα συνεχίσω όμως να υπερασπίζομαι αυτή την άποψη γιατί το πραγματικό ποδόσφαιρο θέλουμε να απολαμβάνουμε και όχι αυτό που γίνεται πεδίο επιχειρηματικών και πολιτικών συσχετισμών των εκάστοτε ισχυρών, που στο βωμό των προσωπικών τους φιλοδοξιών δεν διστάζουν να αφανίσουν ομάδες και κράτη ολόκληρα.

Καλή σας μέρα φίλοι μου!

YΓ:Τι παιχταράς είναι αυτός ο Κυριάκος Παπαδόπουλος;Πραγματικός αμυντικός ογκόλιθος!

Περιμένοντας το EURO

Σε λίγες ώρες ξεκινάει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου σε Πολωνία-Ουκρανία, το EURO 2012.

Πλέον έχουμε την πολυτέλεια να συμμετέχουμε σαν εθνική ομάδα σχεδόν σε κάθε μεγάλη διοργάνωση κι αυτό από μόνο του αλλάζει τις προσδοκίες που έχουμε από ένα τέτοιο τουρνουά. Από απλοί παρατηρητές έχουμε γίνει αξιόμαχοι αντίπαλοι ,που ελπίζοντας και στη βοήθεια της τύχης (βλ.Πορτογαλία 2004) είμαστε σε θέση να δυσκολέψουμε τη ζωή στους περισσότερους από τους λεγόμενους μεγάλους. Βέβαια για επανάληψη του θριάμβου, ούτε λόγος να γίνεται. Πόσες φορές να συνομωτήσει το σύμπαν μαζί μας;

Χρειάζεται όμως επιτέλους να καταλάβουμε ότι επιτυχία δεν είναι μόνο η πρώτη θέση ,αλλά και  μια πρόκριση από την πρώτη φάση παίζοντας καλό ποδόσφαιρο.Ας  ελπίσουμε να μην μπει ο Σάντος στη λογική του Ρεχάγκελ, να ‘’σκοτώσουμε‘’ το ποδόσφαιρο για να καταφέρουμε να τσιμπήσουμε κάτι στην παράταση ή ακόμη και στα πέναλτυ.

Πάνω από όλα το EURO είναι μια γιορτή του ποδοσφαίρου και πρέπει έτσι να την αντιμετωπίσουμε . Μια γιορτή που η Ελλάδα κατάφερε να συμμετάσχει για πρώτη φορά το μακρινό πια 1980 στην Ιταλία. Επειδή είναι το πρώτο μεγάλο τουρνουά που θυμάμαι, το μόνο που συγκράτησα στη μνήμη μου είναι ότι η Ελλάδα φορούσε asics tiger (!) και ο Πουπάκης ολόμαυρη εμφάνιση…Τι προσέχουν τα παιδιά!

Αργότερα στη Γαλλία το 1984 ήταν το τουρνουά του Μισέλ Πλατινί, που έκανε πράγματα και θαύματα (πρώτος σκόρερ με 9 γκολ) για να φτάσει με ένα ‘’τζούφιο’’ φάουλ στον τελικό του ‘’Παρκ Ντε Πρενς’’ εναντίον των Ισπανών, να αναγκάσει τον Λουίς Αρκονάντα στο μεγάλο λάθος και να στείλει τους ‘’πετεινούς’’ στον έβδομο ουρανό.http://www.youtube.com/watch?v=DRjzNsUgK6s
Οι Γάλλοι του Μισέλ Ινταλγκό(με τις φοβερές εμφανίσεις ,μην ξεχνιόμαστε!) είχαν την τύχη να διαθέτουν 4 μεγάλους  χαφ τότε (Πλατινί,Ζιρές,Τιγκανά,Φερναντέζ) .Εκεί είδαμε και τον Ζάετς (σαν λίμπερο) με την ενωμένη Γιουγκοσλαβία, τους Δανούς να αρχίσουν να δείχνουν τα δόντια τους, τους Πορτογάλους να κλέβουν την παράσταση με το φαντεζί ποδόσφαιρο και τους Ισπανούς που παραλίγο να κάνουν τη ζημιά στους οικοδεσπότες, έχοντας στη σύνθεσή τους τον θρυλικό σέντερ φορ της Ρεάλ Κάρλος Σαντιγιάνα (πολλοί τότε τον έλεγαν Σαντιλιάνα …).

Το 1988 στη Γερμανία είχαμε τους ιπτάμενους Ολλανδούς με την ‘’Αγία Τριάδα’’ της Μίλαν (Φαν Μπάστεν,Γκούλιτ,Ράϊκαρντ) να καταβάλει τους υπερηχητικούς Σοβιετικούς(με τους ερυθρόλευκους Λιτόφτσενκο,Προτάσοφ). Για να γίνει αυτό χρειάστηκε το γκολ – χάϊλαϊτ του μεγάλου Μάρκο Φαν Μπάστεν που ‘’κάρφωσε’’τον γίγαντα Ρινάτ Ντασάεφ.
 http://www.youtube.com/watch?v=eENUIMGq0LE  

Το 1992 έγινε η μεγαλύτερη έκπληξη πριν τη δική μας .Στη Σουηδία έπρεπε να παίξουν κανονικά οι Σέρβοι που είχαν προκριθεί. Η ΟΥΕΦΑ όμως με μια πρωτοφανή απόφαση τους απέκλεισε λόγω του εμφυλίου πολέμου που τους βασάνιζε τότε. Στη θέση τους πήγαν οι ‘’επιλαχόντες’’ Δανοί που είχαν ήδη αρχίσει το μπιτς φούτμπολ… Τελικά χωρίς καν προετοιμασία πήγαν και το πήραν νικώντας το μεγάλο φαβορί, τους πρωταθλητές κόσμου Γερμανούς(1990 Ιταλία).
http://www.youtube.com/watch?v=WRg428nAuEo&feature=related

Το 1996 ‘’το ποδόσφαιρο γύρισε σπίτι του’’ όπως έλεγε το σλόγκαν των Άγγλων ,αλλά οι οικοδεσπότες πάλι έμειναν με άδεια χέρια. Σε μια φανταστική από πλευράς ατμόσφαιρας και γηπέδων διοργάνωση, τελικά ο Όλιβερ Μπίρχοφ στον ξαφνικό θάνατο ‘’σκότωσε’’ τους εκπληκτικούς Τσέχους ,με φόντο το παλιό Γουέμπλεϊ.
http://www.youtube.com/watch?v=c3UH2JJi3yY
.Μορφή των Γερμανών ο λίμπερο(πρώην Ανατολικός) Ματίας Ζάμερ. Το γκολ που έμεινε στις μνήμες ήταν αυτό του Γκασκόϊν, στο μεγάλο ντέρμπυ Αγγλίας-Σκωτίας, όταν μετά από μια μακρινή μπαλλιά και καθώς πάταγε μεγάλη περιοχή αντί να κατεβάσει τη μπάλλα ,την πέρασε πάνω από τον αμυντικό που ερχόταν με φόρα και πριν σκάσει στο έδαφος με ένα μονοκόματο σουτ την έστειλε στα σκωτσέζικα δίχτυα πανηγυρίζοντας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο!
http://www.youtube.com/watch?v=g0NT6aUwN8c 

Το 2000 σε Βέλγιο – Ολλανδία είχαμε ένα φοβερό παιχνίδι μεταξύ Αγγλίας – Πορτογαλίας (2-3) για τη φάση των ομίλων, έναν επεισοδιακό  ημιτελικό  Πορτογαλίας –Γαλλίας(1-2 στην παράταση) και τον εκτελεστή Τρεζεγκέ στην παράταση του τελικού (Γαλλία-Ιταλία 2-1 με ‘’ξαφνικό θάνατο’’),να παίρνει  τη μπουκιά από το στόμα των Ιταλών που μέχρι τις καθυστερήσεις της κανονικής διάρκειας κέρδιζαν 1-0!
 http://www.youtube.com/watch?v=GwNekXYhacM

Για το 2004 δεν θα πω τίποτα γιατί είναι όλα τόσο έντονα που τα θυμόμαστε σαν να τα ζούμε τώρα.Το μόνο που θα πω είναι ότι το δικό μου γούρι ήταν οι πίτσες της γυναίκας μου ,που αναγκάστηκε μετά την πρώτη νίκη να τις φτιάχνει σε κάθε αγώνα της Εθνικής μας!
http://www.youtube.com/watch?v=OVU6XYJPLw8

Το 2008 στην Αυστρία είχαμε την ξεφτίλα μετά τον θρίαμβο και την ‘’αρχοντοχωριάτικη‘’ συμπεριφορά διεθνών και τεχνικού επιτελείου. Από εκεί και πέρα σε ένα αδιάφορο γενικά τουρνουά χωρίς συγκινήσεις ,οι Ισπανοί επιβεβαίωσαν την ανοδική τους πορεία και κέρδισαν στον τελικό τους Γερμανούς πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό 1-0.

Αυτό που μένει λοιπόν είναι τα ωραία γκολ,οι ωραίες φάσεις ,οι περίτεχνες ενέργειες,το κάτι ξεχωριστό τέλος πάντων που ομορφαίνει το ωραιότερο άθλημα στον κόσμο! Γι’αυτό βγάλτε τις τηλεοράσεις στο μπαλκόνι, παγώστε καλά τις μπύρες σας και απολαύστε ποδόσφαιρο! Vai forte Fernando,Πάμε γερά παιδιά!