Ο Μπάγεβιτς και ο Μαύρος έκαναν τα δυο γκολ και έγιναν στα μάτια μου υπερήρωες!Όταν έπαιζα με τους φίλους μου στη γειτονιά,στο δρόμο(ναι,είχα την τύχη να το προλάβω...) δοκίμαζα τις κινήσεις τους!Χοντρούλης όπως ήμουν πάλευα λοιπόν να κάνω ντρίμπλα με τακουνάκι που ήταν σπεσιαλιτέ του Ντούσκο!Πολύ γέλιο!
Από τότε κύλησε πολύ νερό στ'αυλάκι. Νίκες εντυπωσιακές (με τον Απόλλωνα 7-1), ήττες δραματικές (με ΠΑΟ στα πέναλτυ το '94 μετά τις ανατροπές και το 3-3) και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Κυρίως τελικοί στο Ολυμπιακό Στάδιο. Εκτός Αθήνας δεν πήγαινα. Δεν είμαι τόσο μάχιμος!
Έφτασε η στιγμή λοιπόν φέτος, να καλύψω και τον πρώτο μου τελικό σαν αθλητικός ρεπόρτερ, λόγω aekpassion!Eμπειρία ζωής!Το περίμενα μέρες!
Είχα πολλά ζόρια τον τελευταίο χρόνο.Η προσμονή της κάλυψης του τελικού με αναζωογόνησε!Το ωραιότερο δευτερεύον πράγμα-ασχολία στην καθημερινότητά μου, που δυστυχώς κατακλύζεται από πολλή δουλειά (χωρίς απολαύσεις, όπως είναι συνήθως τα επαγγέλματα βιοπορισμού).
Η ενασχόληση μου με την αθλητική δημοσιογραφία, η ''αρρώστια'' μου για τη μπάλα και το πέρασμά μου από το Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ, ήταν το διαβατήριο για τον 77ο τελικό Κυπέλλου Ελλάδος.
ΑΕΚ-ΠΑΟΚ για 3η σερί φορά.Το έβλεπα ότι για να κερδίσει η ΑΕΚ έπρεπε να συμβούν πολλά.Δεν συνέβηκαν τελικά. Εγώ επικεντρώθηκα στο επαγγελματικό κομμάτι της δημοσιογραφικής κάλυψης από την προηγούμενη μέρα, όταν και παρέλαβα τη διαπίστευσή μου από την ΕΠΟ στην αίθουσα ΜΜΕ στο ΟΑΚΑ.
''Φτιάχτηκα'' πραγματικά! Θα βρισκόμουν σε έναν τελικό Κυπέλλου σαν αθλητικός ρεπόρτερ!Πείτε με και γραφικό, αλλά πραγματοποίησα ένα όνειρό μου.Δεν είναι και μικρό πράγμα!
Στα πλαίσια του...δημοσιογραφικού δαιμονίου, προσπάθησα να κάνω πράγματα.Να μην μείνω απλώς θεατής-παρατηρητής.Έκανα ένα ωραίο ''κονέ'' με δημοσιογράφους από ΠΑΟΚτσίδικο site και βγάλαμε ένα πολύ καλό pregame show μια ώρα πριν τη σέντρα, μιλώντας καθαρά ποδοσφαιρικά.Πολύ το φχαριστήθηκα κόντρα στο νοσηρό κλίμα του αγώνα.Μεταδώσαμε και γράψαμε τον αγώνα με τον πιο επαγγελματικό τρόπο.Ασχολήθηκα μόνο με το ποδόσφαιρο.Με τον Κρέσπο και τον Βαρέλα, που μέχρι σήμερα να παίζαμε γκολ δεν θα τους βάζαμε!Με τα τρικ του Λουτσέσκου, που νίκησε κατά κράτος τον Μανόλο.Με την ψυχή του Μιχάλη Μπακάκη που πάλευε να ανέβει στην πλάτη του Άκπομ για να ανακόψει επιθέσεις.Respect!
Όμως ήταν ένας αγώνας που είχε προσκεκλημένους όλους αυτούς που καταστρέφουν το ποδόσφαιρο, που δεν νοιάζονται για το ποδόσφαιρο, που δεν νοιάζονται για την ομάδα τους,αλλά με πρόσχημα αυτήν θέλουν να επιβεβαιώσουν το αρρωστημένο τους ''εγώ''.Το κατάφεραν!Έδιωξαν όλους τους άλλους κι έκαναν το δικό τους πάρτυ. Χαμένοι στις ουσίες και στο φανατισμό τους.
Υπήρξαν στιγμές που μετέδιδα τον αγώνα και λοξοκοιτούσα μήπως με πάρουν τα σκάγια!Δεν με ένοιαζε όμως!Το γούσταρα πολύ που ήμουν εκεί.Που περιέγραφα τον τελικό που έπαιζε η ΑΕΚάρα μου κι ας τον έχασε!Εγώ θα σ'αγαπώ και μη σε νοιάζει!
Σίγουρα όμως υπήρξαν στιγμές που έλεγα μέσα μου ''καλά ρε τι κάνεις;Aν κάνουν ντου αυτοί της Θύρας 4 που είχαν καταλάβει τις θέσεις VIP του ΟΑΚΑ, πάμε χαμένοι!''Το ξεπερνούσα όμως γρήγορα,επικεντρώνοντας την προσοχή μου στον αγωνιστικό χώρο.Όσοι έπρεπε να είναι εκτός γηπέδου ήταν εκεί! Λυπηρό! Αποτυχία ΕΠΟ, Αστυνομίας και Υπουργείου.Δύσκολα βρίσκεις ελπίδα ότι αυτό θα αλλάξει, ότι αυτό θα βελτιωθεί.Γι'αυτό και πολλοί με κράζουν.... '''τί θέλεις και μπλέκεις, με τι ασχολείσαι....''!
Είχα σχέδια για μετά τη λήξη.Είχα την ελπίδα ότι θα βγούμε φωτογραφίες με το Κύπελλο.Ότι θα καλύψω πανηγύρια και θα ξενυχτήσουμε στη Νέα Φιλαδέλφεια, έξω από τη Σκεπαστή.
Δεν πειράζει όμως.Πάλι εδώ θα είμαστε.Στον επόμενο τελικό.Κι ας είναι μέσα στη Τούμπα!
Εξάλλου το είπα και παραπάνω!Το Σάββατο της 11ης Μαΐου έκανα μετάδοση δίπλα στη Θύρα 4 που είχε μεταφερθεί στο ΟΑΚΑ !
Θα έχω να το λέω.....Δεν ξενερώνουμε ποτέ!
