Εθνική πρωτογενούς ελλείματος

Aν κάναμε ένα γκάλοπ στο δρόμο για το που πέφτει το Λίχτενστάϊν, είναι ζήτημα αν απαντούσαν σωστά 2-3 στους 100.Λόγω ονόματος ίσως παίρναμε και απαντήσεις για Ασιατικό κρατίδιο. Βέβαια για τους περί τα οικονομικά ενήμερους είναι γνωστό ότι το μικρό Πριγκιπάτο δίπλα στην Ελβετία ίσως - μαζί με το Λουξεμβούργο - και να συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιών των πιο ‘’τσεπωμένων’’ της Γηραιάς Ηπείρου.

Πάντως για μπάλλα δεν θα  μπορούσε κανείς να αναφερθεί έστω και σε ένα όνομα παίκτη. Ακόμη κι από όσους  παρακολουθούν τα πράγματα.

Κι όμως η Εθνική του Σάντος με τους λεγεωνάριους και κάποιους βετεράνους (κατ’ανάγκη) παραλίγο χθες να καταφέρει να τους βάλει στον ποδοσφαιρικό χάρτη…

Το ΜEGA εδώ και καιρό διαφημίζει τους αγώνες της Εθνικής με φόντο την Βραζιλία και το Μουντιάλ το καλοκαίρι του 2014!Εδώ ταιριάζει το παλιό και κλασσικό ‘’που πας ρε Καραμήτρο;’’

Tην τραγικότητα της εμφάνισης την επισήμανε-προς τιμήν του – κι ο Φερνάντο Σάντος.Ο οποίος όμως έχει το μερίδιο του στα χθεσινά χάλια. Χρόνια τώρα δεν λέει να ξεκολλήσει από την λογική του να κερδίσουμε με μισό – μηδέν. Αντί να μπει χθες με στόχο να βάλουμε όσα περισσότερα μπορούμε για να καλύψουμε το χάντικαπ στη διαφορά τερμάτων,όπως έκανε και η Βοσνία που τους είχε βάλει 8 μέσα στο Βαντούζ και αποδεικνύεται η ειδοποιός διαφορά στην ισοβαθμία μετά το δώρο της Σλοβακίας.

 Από εκεί και πέρα λίγο ότι ‘’τον πήρανε ψηλά τον αμανέ’’ οι φίρμες της νέας εποχής που εξάγουμε στην Ιταλία(Κονέ,Ταχτσίδης,Λάζαρος,Νίνης),λίγο οι μόνιμοι πρωταθλητές Ολυμπιακοί που έχουν μάθει να τους υποκλίνονται και λίγο ακόμη τα περήφανα γηρατειά(Κατσουράνης,Καραγκούνης) ελλείψει διαδόχων,οδήγησαν στο χθεσινό αποκαρδιωτικό μήνυμα που έστειλε χθες το ελληνικό ποδόσφαιρο.Ότι με λίγα λόγια δεν πρόκειται να πάμε στο Μουντιάλ ακόμη κι αν ξαναχάσουν στη Σλοβακία την Τρίτη οι Βόσνιοι. Γιατί απλά δεν το αξίζουμε,δεν μπορούμε.

Μέχρι τώρα μιλούσαμε για το μοναδικό λάθος στην πορεία των προκριματικών, αυτό της ήττας στη Βοσνία.Το οποίο όμως μπορούσε να δικαιολογηθεί και από την αξία της αντιπάλου.Τώρα όμως;

Το τι φταίει το ξέρει καλύτερα απ’όλους ο Σάντος και είναι ικανός να αναστρέψει το κλίμα και να εκμεταλλευτεί τις όποιες ευκαιρίες παρουσιαστούν στα εναπομείναντα παιχνίδια.Πάνω απ’όλα όμως χρειάζεται η Εθνική να μας ξανακερδίσει,να θέλουμε να την δούμε  κι όχι να κάνουμε ζάπινγκ και στο τέλος να χαρούμε μια μεγάλη πρόκριση στη Βραζιλία.Ας δουν οι διεθνείς ποδοσφαιριστές μας λίγο τους συναδέλφους τους στο μπάσκετ και ίσως πιάσουν το νόημα!

Προς το παρόν όμως παρουσιάζουμε σημαντικό ‘’πρωτογενές έλλειμα’’. 

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!

Μήπως θα έπρεπε  η χρονιά να ξεκινάει από την 1^η Σεπτεμβρίου;Eίναι μια άποψη που είχα διαβάσει παλιότερα σε άρθρο του Αντώνη Καρπετόπουλου και νομίζω πως έχει βάση.

Παραδοσιακά μετά την περίφημη ‘’καλοκαιρινή ραστώνη’’, ο Σεπτέμβρης σηματοδοτεί πολλές ενάρξεις. Αρχίζουν τα σχολεία, αρχίζουν τα πρωταθλήματα (εκτός  Σούπερλιγκ που τα τελευταία χρόνια ξεκινά από τον Αύγουστο), για τα τηλεοπτικά κανάλια θεωρείται αρχή σεζόν, για τα θέατρα, τους κινηματογράφους….Όπως και να το κάνουμε στις αρχές Σεπτεμβρίου κάνουμε πιο πολλά σχέδια και προγραμματισμούς απ’ότι στις αρχές Ιανουαρίου. Εύκολα η πρωτοχρονιά θα μπορούσε να είναι η 1^η Σεπτεμβρίου λοιπόν!

Απλά σκεφτείτε το και θα δείτε ότι πρακτικά είναι καλύτερο. Αλλά και ουσιαστικά. Θα υπάρχουν δύο γιορτινές περίοδοι το χρόνο και όχι μία παρατεταμένη (Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά μαζί). Ο 9^ος μήνας του έτους θα ήταν πιο ‘’έυπεπτος’’, ενώ τώρα παραδοσιακά είναι από τους πιο δύσκολους, κάτι σαν τη Δευτέρα μέσα στην εβδομάδα.

Οι περισσότεροι έτσι κι αλλιώς υπολογίζουμε για τις δουλειές μας περισσότερο τη σεζόν Σεπτέμβριος-Ιούνιος(Ιούλιος , Αύγουστος δεν υπάρχουν!) ,παρά την ημερολογιακή χρονιά Ιανουάριος- Δεκέμβριος.

Λίγο πριν την καλοκαιρινή άδεια ,οι εκκρεμότητες μπορούν να περιμένουν ‘’για του χρόνου’’ ,τα παιδιά στα σχολεία αλλάζουν τάξη δηλ.σχολική χρονιά  τον Σεπτέμβρη ,στις σχολές οι φοιτητές ξεκινούν τη χρονιά τους κλπ.

 Έχει μείνει ως κλασσική η επιγραφή των κινηματογράφων ‘’ραντεβού τον Σεπτέμβρη’’, άσχετα αν τα τελευταία χρόνια οι multiplex αίθουσες προβάλλουν κιαι μερικές πρεμιέρες. Τα θερινά παραδοσιακά προβάλλουν επαναλήψεις του χειμώνα. Και μας αρέσει!

Εξάλλου όπως πληροφορήθηκα τελευταία (και δεν γνώριζα) τον ‘’Τρυγητή’’ θεωρεί και η χριστιανική εκκλησία ως πρώτο μήνα του έτους. Αυτό φαίνεται και στα ημερολόγια όπου αναφέρεται ως ‘’Αρχή της Ινδίκτου’’ (Ίνδικτος ουσιαστικά είναι το έτος,καθώς αναφερόταν σε μια περίοδο φόρου με βάση  ρωμαϊκό διάταγμα της εποχής του αυτοκράτορα Οκταβιανού).Παλαιότερα μάλιστα όταν η αγροτική παραγωγή κυριαρχούσε στην ελληνική περιφέρεια,η πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη γιορταζόταν σαν πρωτοχρονιά και γι’αυτό η παράδοσή μας καταγράφει διάφορα έθιμά σε συνδυασμό και με μεγάλα πανηγύρια για τον τρύγο.

Όλα αυτά γιατί τα γράφω; Έχω πολλά να κάνω αυτό το Σεπτέμβρη και προσπαθώ να κερδίσω χρόνο! Καλή χρονιά !