Τελικός χωρίς ...κύπελλο!

Tον Ιούνιο του 1978 είχα την τύχη να βρεθώ σε ηλικία 6 ετών στον πρώτο μου τελικό Κυπέλλου Ελλάδος (θείε Ηλία σ’ευχαριστώ!). Στάδιο Καραϊσκάκη, ΑΕΚ-ΠΑΟΚ 2-0 με Μπάγεβιτς και Μαύρο, να βάζουν τα γκολ της νίκης και να φαντάζουν στα μάτια μου σαν ιερά τέρατα! Μετά γύρος θριάμβου, επευφημίες και πανηγύρια για την κατάκτηση του τίτλου, πραγματική γιορτή σε ένα κατάμεστο γήπεδο!

Τον Απρίλιο του 2011 ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να πάω τον μεγαλύτερο μου γιο, 5 χρονών τότε, στον πρώτο του τελικό. Να πάρει γεύση από την ατμόσφαιρα ενός μεγάλου αγώνα! Λάθος μεγάλο! ΟΑΚΑ λοιπόν, ΑΕΚ-Ατρόμητος 3-0, με επεισόδια, δακρυγόνα και ιπτάμενα αντικείμενα. Το παιδί ρώταγε γιατί συνέβαινε όλο αυτό, γιατί κάποιοι μασκοφόροι βρισκόντουσαν εντός αγωνιστικού χώρου, γιατί τόσοι πολλοί αστυνομικοί, γιατί…. Τί να του πώ ; Ότι κάποιοι περίεργοι τύποι με κιτρινόμαυρα κασκόλ, κάνουν ότι μπορούν για να χαλάσουν το παιχνίδι; Πώς να το εξηγήσω;

Το περασμένο Σάββατο (7 Μαΐου), είχε προγραμματιστεί να γίνει ο τελικός ΑΕΚ-Ολυμπιακός (κεκλεισμένων των θυρών) για να ολοκληρωθεί τυπικά η διοργάνωση και να μην υπάρξουν συνέπειες σε διεθνές επίπεδο για τους συλλόγους και την Εθνική. Τα γεγονότα είναι γνωστά, οι ζυμώσεις συνεχίζονται. Πριν λίγες ώρες ανακοινώθηκε από την  ΕΠΟ ότι ο αγώνας θα γίνει στις 15 Μαΐου, αλλά κανείς δεν είναι βέβαιος ούτε γι'αυτό, καθώς η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι… Ο υφυπουργός Αθλητισμού κ.Κοντονής πάει να βάλει τάξη στο χάος, αλλά φαίνεται ότι δεν γνωρίζει με ποιους έχει να κάνει και αναγκάζεται σε υπαναχωρήσεις.

΄Ενας τελικός λοιπόν που ήταν να γίνει, αναβλήθηκε, ξαναπρογραμματίστηκε, αναβλήθηκε πάλι και τελικά θα γίνει(?) με τηλεοπτική κάλυψη μόνο από το συνδρομητικό κανάλι σε καιρό βαθύτατης οικονομικής κρίσης! Θυμίζει σίγουρα τις περίφημες δηλώσεις του παράγοντα του Εδεσσαϊκού ''…στην αρχή εμείς θέλαμε, μετά είπαμε όχι, μετά πάλι…'' ! Γελάει ο κόσμος!

Το γεγονός είναι ότι μετά τα επεισόδια της Τούμπας στον ημιτελικό ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός και την περίφημη φάση της ανατροπής του Μακ από τον Καπίνο, που μόνο ο ρέφερυ Παππάς δεν είδε(!), κατάλαβε κι ο τελευταίος φίλαθλος ότι η καχυποψία για κάθε σφύριγμα έχει χτυπήσει κόκκινο.Πάντα θεωρείται ο Ολυμπιακός ηθικός αυτουργός,δικαίως και αδίκως, πληρώνοντας ακόμα την εποχή της ''παράγκας''. Και αυτό είναι η βασική αιτία δημιουργίας επεισοδίων, που  δεν επιτρέπει σε κανένα σοβαρό επενδυτή να έρθει να βάλει τα λεφτά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

 Ο κόσμος έχει φύγει έτσι κι αλλιώς από τα γήπεδα, χρόνια τώρα.Οι περισσότεροι παρακολουθούν ξένα πρωταθλήματα , αφού τη φαρσοκωμωδία της Ελληνικής Σούπερλιγκ και των κατά κανόνα παραβατικών παραγόντων της, χαίρονται μόνο λίγοι αμετανόητοι που πανηγυρίζουν τίτλους….Μόνοι τους!

Μην ξεχνάμε επίσης ότι πριν ένα μήνα περίπου ο αθλητικός Εισαγγελέας κ.Σιμιτζόγλου ανέβαλε αγώνες της Α’ΕΠΣ Αθηνών, γιατί πληροφορήθηκε την πιθανότητα στησίματος! Για ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο μιλάμε, όπου λόγω του παράνομου στοιχηματισμού εμπλέκονται χρόνια τώρα κάτι περίεργοι τύποι που τους βλέπει μόνο το ημίφως του φεγγαριού και μολύνουν κάθε έννοια του ''ευ αγωνίζεσθαι'' ακόμη και σε αγώνες παιδικών πρωταθλημάτων.... 

Δεν είμαι υπερβολικός. Είμαι ρεαλιστής, νομίζω. Η μεγάλη μας ευκαιρία χάθηκε με την μη αξιοποίηση του ανέλπιστου θριάμβου της Εθνικής, το ΕURO 2004. Δεν άλλαξε τίποτα στη νοοτροπία των παραγόντων και όσων γενικά κάνουν κουμάντο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Παρέμειναν στη  λογική της αρπαχτής και της επιβολής του παρασκηνίου. Αλλά και οι οπαδοί στο ίδιο μοτίβο ''...να κερδίσει η ομάδα μας με κάθε κόστος''! Οι μόνοι που πραγματικά ωφελήθηκαν και βελτιώθηκαν ήταν οι Έλληνες επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, αφού πήραν ευκαιρίες να αγωνισθούν σε μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους και τις αξιοποίησαν στο έπακρο. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι σε κάθε ευκαιρία δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουν με τίποτα στο ελληνικό πρωτάθλημα!

Επομένως υπάρχει σωτηρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο; Κατά τη γνώμη μου όσο μιλάμε μόνο για μπάτζετ πιστεύω πώς όχι. Δείτε τη Λέστερ στην Πρέμιερ Λιγκ. Από τα μικρότερα μπάτζετ της κατηγορίας και πήρε το δυσκολότερο πρωτάθλημα του κόσμου.Γιατί εκεί η τράπουλα δεν είναι σημαδεμένη!

Τρόποι λοιπόν υπάρχουν και για τις ομάδες που δεν έχουν σεΐχηδες.Ολόκληρη Μπαρτσελόνα τόσα χρόνια δείχνει το δρόμο με τις ακαδημίες της.Κι εδώ πάντα είχαμε ταλέντα και επιτυχίες στις μικρές εθνικές ομάδες.Μετά όμως...;

Κλείνω με μια ευχή. Ελπίζω να μπορέσω να πάω τα παιδιά μου σε έναν τελικό όπως ήταν το Καστοριά-Ηρακλής 5-2 στη Νέα Φιλαδέλφεια το 1980, για να μπορέσουν να νιώσουν για 90 λεπτά τί σημαίνει πραγματικό ποδόσφαιρο. Χωρίς μεγάλα ονόματα και μπάτζετ, αλλά με αγνό πάθος για νίκη και κατάκτηση ενός τίτλου!